De Karakurt-klasse, bekend onder de Russische projectcode 22800, verwijst naar een serie kleine geleide-missielkorvetten gebouwd voor de Russische Marine.
+ Video toont het moment waarop 3 Oekraïense raketten de Russische korvet Askold raken
Deze schepen zijn ontworpen voor marine-engagement en landaanval missies, met inbegrip van de nieuwste Russische technologie in wapensystemen en elektronische verdediging.
De naam “Karakurt” is afgeleid van een soort giftige spin, bekend als de “zwarte weduwe”, wat misschien de bedoeling weerspiegelt dat deze korvetten een krachtige en giftige slag kunnen uitdelen, ondanks hun relatief kleine formaat.
De korvetten van de Karakurt-klasse worden gezien als onderdeel van de inspanningen van Rusland om zijn vloot te moderniseren en om veelzijdige platforms te bieden die in staat zijn om in kustwateren of ‘groene wateren’ te opereren. Ze zijn ontworpen om het gat te vullen tussen grotere schepen zoals fregatten en destroyers, en kleinere eenheden, zoals raketboten.
Kenmerken van de Karakurt-klasse:
Verplaatsing en Afmetingen:
De Karakurt-korvetten hebben een standaard verplaatsing van ongeveer 800 ton en zijn ongeveer 67 meter lang, wat ze wendbaar en relatief eenvoudig te manoeuvreren maakt nabij de kust.
Bewapening:
De wapensystemen van deze korvetten omvatten Kalibr-NK kruisraketten of Oniks anti-scheepsraketten, evenals korte-afstand luchtverdedigingsraketten.
Ze zijn ook uitgerust met een hoofdkanon, luchtverdedigingssystemen en mogelijk torpedo’s.
Elektronica:
De schepen zijn voorzien van moderne vuurcontrolesystemen, radar en andere detectieapparatuur.
Aandrijving:
De aandrijving wordt meestal verzorgd door diesel of diesel-elektrische motoren, waardoor ze snelheden tot 30 knopen kunnen halen en een goede actieradius hebben voor langdurige operaties.
Operationaliteit:
De korvetten zijn in staat om zelfstandig of als onderdeel van aanvalsgroepen te opereren, waardoor ze strategische en tactische flexibiliteit bieden aan de Russische Marine.